9 maanden in het leven van een koppel

Een baby hoeft niet bang te zijn als zijn ouders elkaar liefhebben.

Een zwangerschap brengt op lichamelijk, geestelijk én emotioneel vlak zoveel veranderingen met zich mee dat ze uiteraard een invloed heeft op de relatie van een koppel.

De toekomstige mama, die voortaan een wezentje met zich meedraagt dat in haar buik groeit, en de toekomstige papa, die gefascineerd, bezorgd of ongerust is door die innesteling, laten hun intimiteit geleidelijk aan evolueren op het ritme van de ontwikkeling van de baby.

Hun liefdesleven zal zich trimester na trimester aanpassen aan de mentale en fysieke belevingen die bij de evolutie van de zwangerschap horen, maar ook het seksleven krijgt een nieuw plekje in die evolutie. Intiem zijn is niet schadelijk voor de baby, die in de baarmoeder goed beschut zit en knusjes wordt omgeven door vruchtwater. Seksuele betrekkingen tot aan de bevalling zijn dus “technisch” perfect mogelijk, tenzij een arts andere adviezen geeft (vooral wegens gevaar voor vroeggeboorte).

Tot slot is elk koppel anders en in elke relatie hangt de intimiteit tijdens die negen maanden natuurlijk af van de voorgeschiedenis samen en eigen culturele invloeden. Er zijn op dat gebied geen normen. Alles draait om een beter begrip van de fysieke en psychologische situatie voor een gerust gevoel.

Het 1ste trimester: de liefde wordt heruitgevonden en het verlangen mindert

Het begin van de zwangerschap gaat gepaard met heftige emoties. Het lichaam van de toekomstige mama wordt overvallen door een stortvloed van hormonen en raakt verstoord door die nieuwe situatie (misselijkheid, hoofdpijn, vermoeidheid, prikkelbaarheid ...). Die reactie is bij de ene vrouw al wat intenser dan bij de andere, maar ze is in elk geval niet bevorderlijk voor de romantiek.

Het is normaal dat de toekomstige mama een nieuw evenwicht moet vinden na alles wat zich vanbinnen afspeelt. Natuurlijk wil ze opnieuw baas zijn over haar eigen lichaam, dat intussen helemaal veranderd is. Wat eerst zo vertrouwd was, is nu door elkaar geschud. De toekomstige mama kan zich moeilijk nog op iets anders concentreren dan haar zwangerschap en zweeft tussen immens geluk en vlagen van angst.

Soms wil ze gewoon alleen zijn. Sommige toekomstige mama’s herkennen zichzelf zelfs niet meer en hun partner weet daardoor niet altijd goed hoe te reageren. Deze periode moeten ze dus samen met veel liefde, communicatie en begrip doorstaan en moeten ze opnieuw hun draai vinden.

Ze hoeven zich geen zorgen te maken als het verlangen op een laag pitje staat. Die pauze omwille van voornamelijk psychologische redenen is slechts tijdelijk en laat nog voldoende ruimte voor aanrakingen en affectie. Sommige koppels beginnen overigens snel aan een seksleven boordevol emoties zodra de lichamelijke ongemakken niet meer zo uitgesproken zijn en de toekomstige mama zich weer begeerd voelt in haar nieuwe, geëvolueerde lichaam.

Het 2de trimester: het geluk is gestabiliseerd en werkt bevrijdend

Tussen de vierde en zesde zwangerschapsmaand is het hormonale evenwicht wat hersteld en de ongemakjes van de eerste maanden zijn achter de rug. De buik wordt mooi rond en de toekomstige ouders hebben vertrouwen in het goede verloop van de zwangerschap … De rust keert weer in het dagelijks leven.

Deze periode wordt wel eens vergeleken met “wittebroodsweken”. Ook op seksueel vlak. De psychologische remmingen maken immers plaats voor een natuurlijke verhoging van het vrouwelijke libido doordat de intieme zone vochtiger wordt … Sommige vrouwen beleven hun seksualiteit in dit tweede trimester op een zeer verrijkende manier. Beide partners zullen misschien niet altijd op hetzelfde moment zin hebben. Zoals dat ook buiten de zwangerschap het geval kan zijn. Een ongeremd gesprek is in dat geval beter dan te piekeren over de afwijzing of toch een vrijpartij te forceren. De toegenomen gevoeligheid van de toekomstige mama kan tijdelijk zijn weerslag hebben op haar libido.

Het is ook niet onmogelijk dat een lichte psychosomatische onrust bij de papa zich vertaalt in late werkuren of grote vermoeidheid ’s avonds. Ook hij worstelt met vragen en tijdens dit tweede trimester zou hij wel eens zelf zwangerschapssymptomen kunnen vertonen: hij wordt dikker, heeft rugpijn … Een gesprek zonder verwijten is ook hier nodig, net als aanrakingen en affectie, om de intimiteit tussen het koppel te behouden en weer aan te wakkeren, vooral wanneer de bewegingen van de baby voelbaar worden.

Het 3de trimester: de sensualiteit wordt subtieler

Deze laatste weken voor de komst van de baby heeft het koppel nodig voor de grote voorbereidingen. De toekomstplannen worden stilaan concreet. De bevalling wordt voorbereid, de keuze van de voornaam wordt stilaan definitief, de babykamer wordt ingericht, of misschien wordt er zelfs uitgekeken naar een nieuwe wagen of woning.

De band tussen beide partners is hechter dan ooit en gericht op de geboorte. De vermoeidheid slaat ook wat toe. Wat niet betekent dat er geen sprake meer kan zijn van intimiteit. In deze periode ontdekken koppels zelfs heel vaak nieuwe spelletjes om de anatomische beperkingen door de flink gegroeide baby te omzeilen...

De sensualiteit en erotiek van een massage kunnen bijvoorbeeld creatieve vervangers zijn van het klassieke liefdesspel, dat intussen niet meer zo comfortabel is. En de liefde, de tederheid en het verlangen kunnen zich vertalen in strelingen en “body-to-body”-contact, wat even prikkelend en soms zelfs geschikter is tijdens de laatste dagen voor de komst van de baby. Het is belangrijk om naast een intellectuele en psychologische verstandhouding ook het lichamelijk contact in stand te houden. Elk koppel kan daar een eigen invulling aan geven.